• در شب تاریک و بی ستاره
  خسته از غم های روزگار
  کنار تخته سنگی نشسته بودم
  سواری بر اسب خوشبختی می تاخت
  از سوار پرسیدم:
  ای سوار از چه است که من هرگز خوشبخت نمی شوم
  سوار گفت:ای دوست حقیقتی را بگذار برایت باز گو کنم
  دراین دنیاهرگز به کسی دل نبندچون دنیاآنقدرکوچک است
  که دو دل در کنار هم جایی نخواهند داشت
  و اگر به کسی دل بستی هرگز از او جدا نشو ....
  چون دنیاآنقدر بزرگ است که دیگر او را نخواهی دید